بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد (ص) و آله الطاهرین و صحبه المنتخبین
روز سوم خرداد برای ما روزی بسیار مهم، خاطرهانگیز و افتخارآفرین است. روزی که دشمن متجاوزانه، ظالمانه، بیدلیل به سرزمین، کشور و خاک ایران زمین ما حمله و تجاوز کرد روز سختی بود، اما تلخترین روز آن روزی بود که بعد از هفتهها و روزها ایستادگی و مقاومت خبر سقوط خرمشهر به گوش مردم ما رسید.
عجیب است که خرمشهر هم یادآور تلخترین روز تاریخ دفاع مقدس و هم یادآور شیرینترین ساعات و روز در دوران دفاع مقدس است؛ پیروزی بر دشمن تا دندان مسلح که از سوی همه قدرتها و ابرقدرتها پشتیبانی میشد توسط ملتی که تنها تکیهگاهش خداوند بود. انواع سلاحهای شرقی و غربی به سوی دشمن سرازیر میشد، دلارهای نفتی برخی از کشورهای منطقه به خزانه افلقیان ارسال میشد و تمام بندرگاههایشان را به عنوان بندر متجاوزین قرار داده بودند. مدرنترین هواپیماها و هلیکوپترها، موشکها، توپخانهها، تانکها، نفربرها، ادوات و انواع تجهیزات و سلاحها را در اختیار دشمن قرار داده بودند، اما حتی از دادن یک قطعۀ یدکی که طبق قرارداد میبایست به ما میدادند هم شرق و هم غرب امتناع کردند.
اما ملت بزرگی که راه و مسیر را از راهبر و امام بزرگش دریافت میکرد و تکیهگاهش الطاف خداوند و معصومین بود، نام فاطمه و علی، حسین و علیبنموسیالرضا و همه بزرگان دین را رمز شروع عملیات و تکیهگاه فتح و پیروزی خود قرار میداد.
فرزندان شما در خرمشهر با دست خالی و سلاح سبک در برابر مجهزترین تجهیزات زرهی دشمن با هلیکوپترها و هواپیماها ایستادند، مقاومت کردند و جنگیدند. اگر قدمی عقب رانده شدند شبانگاه دوباره جای صبح را تصرف کردند و ایستادند و شهید و مجروح دادند. سنگر به سنگر، خانه به خانه، کوچه، به کوچه پشت هر نخل و دیواری، در کنار هر ارتفاع و دامنهای، در میان آب رودخانه کارون و کناره اروند ایستادند و مقاومت کردند؛ همه اقوام و مذاهب، همه عاشقان این سرزمین، همه فرمانبران فرمان آن راهبر متقی روشن ضمیر، همه آنهایی که راه عدل، امام و حق را در زندگی خود برگزیده بودند، همه آنهایی که میخواستند به دنیا بگویند دوران زورگویی شما بر ملتها به سر آمده است، همه آنهایی که میخواستند به دنیا اعلام کنند که اراده و ایمان بر سلاح و ابزار پیروز میشود و همه آنهایی که میخواستند بگویند ما یک ملت یکپارچه هستیم، از هیچ قدرت و ابرقدرتی هراس نداریم و غرش توپخانههای دشمن در دل و ارادۀ ما تأثیری نخواهد داشت؛ وما زادهم الا ایماناً و تسلیماً. هرچه سختی بیشتر میشد، ارادهها برای مقاومت آهنینتر و صبوری بیشتر میشد.
دشمنان، متجاوزان و گرگ صفتانی بودند که به کودکان، بانوان و حتی سبزه و درخت هم رحم نکردند، حتی به نخل سر به فلک کشیدۀ سبز هم رحم نکردند؛ به هیچکس و هیچچیز. آنها فکر میکردند ظرف سه روز نه خرمشهر بلکه خوزستان را در تصرف خود قرار میدهند، اما این ملت بزرگ با فرزندان شجاعش از سپاه، ارتش، بسیج، نیروی انتظامی، عشایر و همه قهرمانان و آنهایی که به جبهه نبرد رفتند و ایستادگی کردند، آن سنگرسازان بیسنگر، همه مدیرانی که در صحنه ایستادند و در شهر و روستا مقاومت کردند، آن عالمان و ائمه جمعهای که زیر رگبار گلولهها در سنگرِ نماز ایستادند و نماز جمعه آبادان را هر هفته به پا داشتند، [مانع شدند.]
گرچه خرمشهر روزی از دست ما رفت و دشمن آن را تصرف کرد و روزی بس سخت و دردناک برای تاریخ ما بود؛ من در لحظه سقوط خرمشهر در پایگاه هشتم شکاری در میان خلبانهای اف ۱۴ بودم، ضمن آنکه آن خبر همه را متأثر کرد و برگونه برخی از تیزپروازان ما اشک جاری ساخت، اما همانجا در سیما و صورتهای آنها ارادۀ مستحکم را دیدم. برای اینکه خرمشهر به سوی تو خواهیم آمد و تو را از چنگال دشمن نجات خواهیم داد، خونینشهر بار دیگر تو را خرمشهر خواهیم ساخت. دلاورانی چون جهانآرا و همه فرماندهان، ایثارگران، بسیجیان و همه ۱۹ ماه صبر و تحمل کردند و برنامه پشت برنامه و زمینه را برای آزادی خرمشهر آماده ساختند؛ از همه آن علمیاتهای کوچک و بزرگ تا عملیات سرنوشتساز ثامنالائمه و شکستن حصر آبادان و بعد عملیات مهم بستان و بالاخره سال ۶۱ پیروزی بزرگ فتحالمبین و آنگاه همه ارادهها، روحیهها و برنامهها برای باز پسگیری خرمشهر آماده شد. از اردیبهشت کار شروع شد، با نام امیرالمومنین، مولای متقیان که رمز و راز دلاوری و مردانگی در این سرزمین بوده و هست خواهد بود، با نام او عملیات بیتالمقدس آغاز شد و در مراحل مختلف قدم به قدم رزمندگان عزیز ما خود را به دل آن هدف اصلی و پیروزی بزرگ زدند.
روزی بود که میخواستند دل امام و ملت را شاد کنند و خود را آماده کردند و آن روز سوم خرداد سال ۱۳۶۱ بود؛ روز شادمانی برای همه؛ امکان ندارد که یک ایرانی در جای جای این سرزمین و جهان روز سوم خرداد را به عنوان روز پیروزی بزرگ ملت ایران نداند.
روز سوم خرداد روز پیروزی اسلام، ایران و ایمان است؛ روز اراده یک ملت نه در برابر افلقیان و بعثیان بلکه در برابر ارادۀ جهانیان است. روزی است که شهد شیرین پیروزی در کام همه ایرانیان قرار گرفت. یک بار دیگر خاطرات را مرور کنید، به ظهر و عصر سوم خرداد برگردید و ببینید در همه شهرهای ایران چه خبر بود؟ صدای بوق و چراغ روشن ماشینها و پخش شیرینی و شکلات در خیابانها، کدام چهره بود که شاد نبود؟
درود بر تو ای امام عزیز و درود بر شما ای شهدای بزرگوار و سلام و درود بر شما خانوادههای بزرگ شهیدان، جانبازان و ایثارگران. فرزندان خود را با کمال افتخار به سوی جبهههای نبرد فرستادید و جنازه غرق به خون آنها را با دنیایی از فخر در آغوش گرفتید و میدانستید فرزندانتان برای همیشه جاودانه هستند و عمر جاودانه تنها از آن شهیدان است. شما نخواستید فرزندانتان عمر۶۰، ۷۰ و ۸۰ ساله داشته باشند، خواستید فرزندانتان، همسرانتان، پدرانتان، عزیزانتان در تاریخ ایران و جهان و در پیشگاه خداوند عند ربهم یرزقون باشند و همیشه از نعمتهای خداوند برخوردار و جاودانه باشند.
در این روز حماسه و شادی و مقاومت و ایثار و پیروزی یک نکتۀ مهم در محضر شما و ملت ایران بگویم و آن اینکه خرمشهر و روز پیروزی ما نباید منحصر به سوم خرداد سال ۶۱ باقی بماند؛ ۳۲ سال از آن روز گذشته است و ما در اینجا جمع شدهایم و در سراسر ایران یاد آن روز را گرامی میداریم؛ نه آن که تاریخ ۳ خرداد ۶۱ از یادمان نرود، که البته نباید از یادمان برود، که بالاتر، باید سوم خرداد سرمشق و درسی جاودانه برای ما باشد. چطور فرزندان شما در برابر آن همه ابزار و قدرتهای جهانی و توطئههای منطقهای و بینالمللی با اراده و ایمان و سلاحی اندک و ابزاری محدود توانستند در خرمشهر به پیروزی برسند و حماسه بزرگ را خلق کنند؟ البته خرمشهر را خدا آزاد کرد، این راست و درست است؛ وما رمیت اذریت ولکن الله رمی؛ (سوره انفال،آیه ۱۷)؛ مگر میشد بدون اراده، لطف و حمایت حق پیروز شد؟ باز هم ارادۀ حق است که این ملت در برابر همه توطئهها در مقاطع مختلف تاریخی پیروز باشد.
چرا این ملت پیروز شد؟ چون همه مردم در هدف واحد، ایستادگی در برابر دشمن و آزادسازی سرزمین و وطن هم رأی، هم هدف، همدل و همفکر بودند. این اولین شرط برای ساختن پیروزی ملی است. هر روز که میخواهیم پیروزی بزرگ بیافرینیم باید در کنار هم قرار بگیریم، باید همفکر و هم هدف شویم تا بتوانیم پیروز شویم.
دو، آزادی خرمشهر به عنوان یک موضوع ملی متعلق به تمام ملت ایران بود، هیچکس نبود که در این تردیدی داشته باشد که خرمشهر باید به دامن این ملت برگردد؛ مسلمان، ارمنی، کلیمی، زرتشتی، همه اقوام و گروهها و همه مذاهب، شیعه و سنی، فرقی نمیکرد، یک هدف ملی برای همه ملت ایران بود. اگر بخواهیم پیروزی خرمشهر را در تاریخ کشور تکرار کنیم باز هم باید آرمانهایمان به صورت ملی و خواست عمومی برای همه باشد.
سوم، برای پیروزی در خرمشهر همه دست به دست هم دادیم، همه کنار هم قرار گرفتیم، همه امکانات و وسایل را – هرکس در حد توانش - برای آن پیروزی آماده کردیم؛ میدانستیم ملزومات حرکت بزرگ ملی برای پیروزی بزرگ چیست. هرکجا همه با هم همآوا و همصدا شویم، متحد شویم و دست به دست هم بدهیم، تردیدی نداشته باشید که پیروزی خرمشهر را دوباره و ده باره میآفرینیم. تنها آزادی خرمشهر سال ۶۱ نیست، ما باید در برابر توطئههای بیگانهها و دستیابی به اهداف ملی، هر سال و هر ماه خرمشهری جدید بسازیم.
خرمشهر یعنی شهر آرمان، شهر آرمانمان را خرم کنیم و از دست دیگران نجات بدهیم، بسازیم و آباد کنیم؛ که خرمشهر تنها دستیابی و فتح خاک نبود بلکه دستیابی به ارزشهای ملت مؤمن و سرافراز ایران عزیز بود. ما با آزادسازی خرمشهر به دنیا اعلام کردیم نه یک وجب خاک دیگران را میخواهیم تصرف کنیم و نه خواهیم گذاشت یک کف دست از خاک سرزمین ما در تصرف متجاوزین باقی بماند.
همانطور که در خرمشهر با راهبری اماممان و با ایستادگی و ایثار پیروز شدیم، امروز هم با راهبری رهبر فرهیخته و معظم انقلاب اسلامی و با وحدت، اتحاد و همدلی در اهداف ملیمان پیروز خواهیم شد.
در زمینه هستهای هم ما نمیخواهیم بالاتر از حق قانونی، طبیعی و روشن خودمان قدمی برداریم. ما گفتهایم، میگوییم و خواهیم گفت در پی فنآوری صلحآمیز بوده و هستیم و نخواهیم گذاشت دشمنان و ابرقدرتها گوشهای از حق ملیمان را زیر پا قرار دهند و بخواهند به ما زور بگویند.
اگر دیروز فرزندان بسیجی، سپاهی، ارتشی، عشایر، نیروی انتظامی و همه و همه در صحنۀ مقاومت و پیروزی بودند، امروز هم فرزندان انقلابی شما در صحنۀ دیپلماسی برای به دست آوردن پیروزی ای همانند پیروزی خرمشهر، ایستادگی، مقاومت، صبوری و فداکاری خواهند کرد. ما باید پیروزی خرمشهر را در تاریخمان دوباره و سه باره و صد باره تکرار کنیم.
من تردیدی ندارم که ملت ایران در موضوع فناوری هستهای در برابر فشار دیگران به حول و قوۀ الهی به پیروزی خواهد رسید. ما با حفظ حقوق قانونی و ملی خودمان، با منطق و استدلال در برابر قدرتهایی که به عنوان۱+۵ در برابر ما هستند، قدم به قدم به پیش خواهیم رفت تا هم زنجیرهای تحریم را بگسلیم و برای همیشه کنار بگذاریم و هم فناوری صلحآمیز هستهای را برای همیشه در جهت اهداف صلحآمیز ادامه دهیم.
اما این خرمشهر دوم ما فقط همین نیست و بس، ما خرمشهرها داریم؛ ما باید به توسعۀ ملی دست یابیم و همانند کشورهای توسعهیافته به انواع فناوریها، رفاه اجتماعی، توسعۀ اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دست پیدا کنیم.
توسعه به عنوان هدف در چشمانداز ۲۰ سالۀ ما از طرف مقام معظم رهبری انقلاب تعیین شده است، گرچه تقریباً حدود ۱۰ سال از آن سند گذشته است، اما ۱۰ سال دیگر پیش رو داریم؛ اگر همه کمربند همت را محکمتر ببندیم، در ۱۰ سال پیش رو عقبماندگی گذشته را جبران خواهیم کرد.
ما در دو مرحله باید حرکت کنیم و موانع را از پیش پا برداریم. ما باید موانع داخلی و مقررات دست و پا گیر توسعه در داخل سرزمین را کنار بگذاریم. ما باید در روابط خارجی معضلات را کنار بگذاریم. ما باید جلوی فساد ایستادگی بکنیم و زمینه را برای رشد آماده کنیم و متحدانه خود را برای خیزش بزرگ آماده بکنیم.
ما به حول و قوۀ الهی در دولت یازدهم با کمک همه ملت ایران به ویژه خانوادههای ایثارگر و عزیزمان، به ویژه نیروهای عزیز نیروهای که در مبارزه و جنگ از کشور دفاع کردند، در هر زمینه قدم برخواهیم داشت. آنها امروز هم باید در صحنه اقتصاد و سیاست و توسعۀ ملی در خط جلو خود را آماده کنند و همه بسیجیان، سپاهیان و ارتشیها و ملت ایران خود را برای یک خیزش بزرگ آماده کنیم. ما نیاز به حماسۀ دیگری چون حماسۀ خرمشهر داریم. ما باید در توسعه این کشور، همانطور که روز آزادسازی خرمشهر روز غرور ملی ما بود، در حماسۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز باید روزهای غرور ملی با عزم ملی و مدیریت جهادی را بسازیم.
امسال سالی است که باید با مدیریت جهادی حرکت کنیم و همۀ مردم با عزم ملی قدمها و گامها را به پیش بگذارند. ما در این دولت با حول و قوۀ الهی بر غول تورم و رکود پیروز خواهیم شد. ما با کمک شما مردم راه اشتغال جوانان را به عنوان یک هدف مهم برای مردم و رهبری باز خواهیم کرد. ما زمینه را برای رشد در زمینههای مختلف فراهم خواهیم کرد؛ در همین سال جاری انشاءالله در نفت و گاز، در راه و بنادر، در زمینۀ کشاورزی و خودکفائی مواد غذایی، در رونق اقتصادی، در اخلاق و فرهنگ - که به عنوان یک هدف مهم برای همۀ ملت ما مطرح است – و در مبارزه با آسیبهای اجتماعی، اولین قدمها را به حول و قوۀ الهی برخواهیم داشت.
آیندۀ ما توسعۀ همه جانبۀ اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است. ما با رشد اخلاق و معنویت در کنار رفاه و بهبود معیشت و حرکت به سمت مرز علم و فناوری، انشاءالله خرمشهرهای جدید را در آغوش خواهیم کشید و به حول و قوه الهی و به کمک و حضور شما مردم و ایثارگران پیروزیهای جدید را نصیب ملت ایران خواهیم ساخت.
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته