بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین
السلام علیک یا امین الله فی الارضه و حجته و علی عباده؛ السلام علیک یا ابا الحسن یا موسی بن جعفر و رحمه الله و برکاته
در مقطعی از زمان قرار داریم که بیتردید میتوان آن را عصر ارتباطات نامید. قدرت ارتباطات در دنیای امروز یک بخش مهم از قدرت ملی است. هر کشوری که بتواند ندا و صدای مردم خود را بهتر به جهانیان برساند و بتواند رابطه بهتری در میان اقشار و گروههای جامعه خود ایجاد کند و در کشور و منطقه بتواند ندای اکثریت باشد و همنوا با خواست فطرت انسانی باشد.
«فِطْرة اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ» بیتردید خواست منطقی همه انسانها منطبق است با فرهنگ راستین اسلامی که آن فرهنگ هم منطبق با فطرت انسانی است.
در این مقطع، بیتردید یکی از تقابلهایی که امروز وجود دارد، تقابل جهان اسلام با دنیای غرب است، آن هم بر سر هویت و بویژه هویت نسل جوان ماست. غرب تلاش میکند تا هویت جوامع انسانی را به سمت هویتی که خود میخواهد شکل دهد، امروز قبل از آنکه تصرف سرزمینها، مورد نظر قدرتهای بزرگ جهانی باشد، تصرف اذهان و افکار جوامع مورد نظر قدرتهاست و بنابراین اینجا، جایی است که دنیای اسلام با همه توان برای حراست از فرهنگ و هویت اسلامی خود باید هم در ابزار و هم در محتوا وارد عمل شود.
ما نمیتوانیم از مدرنترین ابزارهای فناوری، فاصله بگیریم. ما نمیتوانیم در سرعت، ظرافت، هنر تأثیرگذاری از دنیا عقببمانیم.
امروز هر کس که سریعتر خبر را به گوش جهانیان میرساند، او جهتدهنده افکار عمومی در آن خبر است. خبرهای بعدی با هر تفسیر و تأویلی انفعالی خواهد بود. امروز آن خبر تاثیرگذار است که از ظرافتهای هنری برخوردار باشد. تغییر ضمیر خودآگاه هنر نیست. تغییر ضمیر ناخودآگاه امروز هنر میباشد.
رسانههایی که امروز غرب از لحاظ ابزار و تجهیزات و از لحاظ فناوری و تأثیرگذاری در اختیار دارد برای ما نقطهای است که امروز نه یک انتخاب بلکه ضرورت است که از همه ابزار و فناوری برخوردار شویم.
شاید امروز آنها از نظر ابزار و تجهیزات چند قدمی جلوتر باشند؛ اما خوشبختانه ما دارای محتوایی سرشار از هدایتیم و آن، فرهنگ بلند اسلام و خاندان رسالت و اهل بیت(ع) است.
آن محتواست که میتواند بر ابزار غالب شود و بهترین تجربه آن انقلاب اسلامی بود. در انقلاب اسلامی ما ابزاری در اختیار نداشتیم. نه رادیو در اختیار ما بود، نه تلویزیون در اختیار ما بود. حتی ابزار لازم برای چاپ انواع اعلامیهها هم در اختیار نداشتیم، چاپخانههایی محدود با شرایطی محدود.
امام(ره) بود و نوار کاست و ضبط صوتی که از نجف یا پاریس از طریق تلفن آن نوار به ایران منتقل میشد و در جای جای ایران زمین در ظرف حدود ۲۴ ساعت و کمتر از ۴۸ منتشر میشد.
ما از لحاظ ابزار بسیار ضعیفتر از جبهه مقابل بودیم. اما از لحاظ محتوا توانستیم پیروز شویم. همان که بعد غربیها نوشتند ایرانیها از ابزاری برخوردار بودند که ما از آن غافل بودیم. ابزار مسجد، هیأت، روحانیت و شبکه ارتباطی مردمی که از آن مطلع نبودیم.
ما در جنگ تحمیلی نه تنها در برابر بعثیان که در واقع دنیا علیه ما بسیج شده بود، ابزار ما به اندازه ابزار متجاوزین نبود، اما اراده و ایمان مردم ما بر ابزار مدرن شرق و غرب پیروز شد. این ایام، هم ایام گرامیداشت سوم خرداد و فتح خرمشهر و آزادسازی خرمشهر است و هم ایام پیروزی مقاومت بر اسرائیل متجاوز است.
در هر دو نبرد، ایمان و اراده بر ابزار مدرن پیروز شد و این درسهایی است که به ما میدهد که اگر ما محتوای ارزشمند، تولید کنیم، حتی با ابزار متوسط میتوانیم بر آنهایی که ابزار مدرنتر در اختیار دارند، پیروز شویم و اذهان و افکار نسل جوان خودمان را مجذوب فرهنگ بلند اسلام و اهل بیت(ع) قرار دهیم. این روزها سالروز گرامیداشت بعثت نبی مکرم اسلام(ص) است؛ آن بعثتی که ندای حق بر همه بتها و بتکدهها پیروز شد و امروز نیز ما کاری جز ادامه بعثت نداریم که او هم شاهد، هم مبشر و هم نذیر و هم «داعیاً الی الله» و هم سراج منیر بود و توانست همه بتها را در هم کوبد و همه سنتهای ناروا را از زندگی مردم دور کند و راه حق را مستقر کند.
امروز دعوای اصلی ما با غرب بر سر آن است میخواهد مصرفگرایی و لذتگرایی را در دنیای امروز بویژه برای نسل جوان ما مسیر زندگی قرار دهد. یعنی بت مصرف و بت لذت و بت تبخدر غرب و بت بیعدالتی و تبعیضی که میخواهند در جهان بین مسلمانان و غیر مسلمانان؛ جهان در حال توسعه و توسعه یافته برقرار کنند.
امروز دنیای غرب نمیخواهد که جهان اسلام در مسیر فناوریهای مدرن قرار گیرد. آنها سلطه خود و توفق خود را در انحصاری کردن فناوریهای مدرن میدانند، به همین دلیل هم به بهانههای مختلف میخواهند دنیای اسلام و جهان در حال توسعه را همیشه با فاصلهای چند ساله با دنیای پیشرفته به اصطلاح صنعتی خودشان قرار دهند. این بت تبعیض باید شکسته شود. آن بت لذتگرایی باید شکسته شود و باید جای همه این بتها توحید بنشیند که اگر ما گوینده و عمل کننده «لا اله الا الله» باشیم حتما فلاح و رستگاری در کنارش است که او گفته است «قولو لا اله الا الله تفلحوا» پس ما امروز باید خودمان را برای یک نبرد فرهنگی عظیم در دنیای ارتباطات با کشورهای به اصطلاح صنعتی و مدرن خود را آماده کنیم تا بتوانیم نسل جوان امروز و فردایمان را حراست کنیم و بعثت پیامبر را در دل جوانهای ما پایدار و جاودانه سازیم.
ما امروز وظیفه داریم با همه ابزار ارتباطی که امروز دیگر ابزار رادیو و تلویزیون کمکم و کمکم به کنار گذاشته میشود و موبایل و اینترنت جای آن ابزار را پر میکند و ما باید با همه ابزار نو خودمان را مجهز و برای یک نبرد بزرگ تبلیغی آماده کنیم و اگر همه توان خود را به کار گیریم چون محتوای ما محتوای حق است و منطبق بر فطرت است ما میتوانیم پیروز شویم امروز دیگر رسانه نقشش فقط ارتباطات نیست.
امروز رسانه تأثیرگذار بر سبک زندگی و هنجارهاست. امروز رسانهها تصویر را نه منعکس میکند که میسازد و تولید میکند و در این روزگار است که اگر ما نتوانیم با قدرت از فرهنگمان صیانت کنیم، سبک زندگی جامعه اسلامی به تدریج سبکی غربی خواهد شد و کم کم خانه و خانواده غربی خواهد شد و کم کم رابطه زن و شوهر، فرزند و پدر، جوان دختر و پسر در جامعه ما غربی خواهد شد و میرسد به آن روزی که از نو بتها بجای لا اله الا الله ظهور و بروز میکنند و این فاجعهای بزرگی برای دنیای اسلام است که با جاهلیتی از نو مواجه شود و آن فرهنگ توحید و نوری که از غار حرا تابیدن گرفت و قلب همه انسانها را روشن کرد خدای ناکرده ظلمت و جهل و تاریکی زندگی نسل جوان امروز و فردای ما را فرا گیرد.
ما نیاز به تولید داریم. ما نیاز به برند داریم. همانطور که در غذا ما باید غذای حلال را در دنیای اسلام و در جای جای جهان بازارش را بگسترانیم. هر مسلمانی به هر کشوری رفت تابلوی غذای حلال چشم او را جذب کند و دل او را آرام کند و بتواند از غذای حلال استفاده کند. ما باید تولید پاک و نظیف را هم بتوانیم جایگزین انواع تولیدهای منحرفکننده غربی باشیم و برای این کار باید برندی را بوجود بیاوریم و همه جا این برند پدر و مادر را اطمینان دهد که محتوایش هدایتگر است و به جوان آرامش دهد که با دیدن و شنیدن آن محتوا در ایمانش افزوده میشود و بر یقینش به حق و قیامت افزون میگردد.
ما باید برند تولید صالح و عمل صالح را به عنوان یک برند در دنیای اسلام ایجاد کنیم که هر کس، هر محصولی را با آن برند صالح میبیند اطمینان یابد که هر چه نوشته است درست و صحیح و منطبق است بر آنچه که واقعیت است ما باید برندها را ایجاد کنیم ما در زمینه فرهنگ و تولید فرهنگی، رادیو و تلویزیونی و انواع تولیدات فرهنگی باید با برند خودمان افکار و اذهان دنیای اسلام را جذب کنیم ما از فریادها و زرق و برقهای دنیای غرب نباید بهراسیم ما میتوانیم موفق شویم ما میتوانیم پیشرو باشیم ما میتوانیم راه پیامبر را ادامه دهیم اگر نمیتوانستیم او امام هدایت ما نبود. اما ما نمیتوانستیم راه پیامبر را ادامه دهیم او سراج منیر ما نبود اگر ما قابلیت برای دعوت پیامبر نداشتیم او داعیاً الله ما نبود.
ما میتوانیم راه پیامبر را برگزینیم راه بعثت را ادامه دهیم با بتها بجنگیم ما به همراه راه بعثت و راه علی و راه اهل بیت، میتوانیم حتی به قلب کعبه هم نفوذ کنیم و بتهایی که در کنار و گوشه چیده شده است آنها را هم به زیر آوریم و بشکنیم و فقط یک ندا را بر قلب جوانهایمان حاکم کنیم که لا اله الا الله و محمدا رسول الله(ص).
ما در این مقطع حساس تاریخی باید بار سنگینی که امروز بر دوش داریم این بار سنگین را احساس کنیم. امروز دنیای غرب و دشمنان اسلام خواستهاند، چهره اسلام را به گونه دیگری معرفی کنند. پیامبری که پیامبر عفو و رحمت بود و برادری و الفت را آورد.
« واذکروا نعمة الله علیکم إذ کنتم أعداء فألف بین قلوبکم فأصبحتم بنعمته إخوانا » اخوت و مهر آورد و صمیمیت آورد در جامعه. او جنگهای دهها و قرنها را از بین برد و نه تنها میان اوس و خضرج که میان همه جوامعی که طالب هدایت بودند. وحدت و اتحاد و صمیمیت ایجاد کرد و بوجود آورد آن پیامبر یک عدهای امروز اینچنین اسلام را معرفی کنند. که دزدیدن دختران در حال تحصیل، دبیرستان را نعوذ بالله افتخار دینی و اسلامی خود بدانند و اعلام کنند و دختر جوان مسلمان را به عنوان برده تصرف کنند و این کار سبوعانه و وحشیانه و جاهلی را به نام اسلام معرفی کنند.
آیا هیچ مسلمانی میتواند شب راحت بخوابد که ندای مظلومیت انسانی را نه حتی مسلمانی را که «من سمع مسلما ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم» چگونه امروز برای ما قابل تحمل است که یک عده گمراه و نادان که نه از قرآن بهرهای بردند و نه از سنت پیامبر، نه از سیره پیامبر و هرگز پیامبر را به عنوان اسوه انتخاب نکردند و نپذیرفتهاند به نام دین و جهاد، تروریسم، ارعاب، ترور، وحشت و مشکلات را در دنیای اسلام و در جوامع دیگر به نام دین، جهاد و قرآن ایجاد بکنند. امروز این رسالت سنگین بر دوش ما است که از اسلاممان، از پیامبرمان، از بعثت پیامبرمان مدافع باشیم.
جمهوری اسلامی ایران و مردم بزرگ این کشور در انتخابات سال گذشته راه اعتدال را برگزیدند و دست رد به سینه افراط و افراطیگری زدند و همین ندای مبارزه با افراط و خشونت را به صورت یک ندای جهانی در سازمان ملل اعلام کردند و طرح «ویو» مقابله در برابر خشونت و افراطیگری را به عنوان یک طرح از جانب ملت ایران و جمهوری اسلامی ایران به سازمان ملل متحد بردند و آن را نه تصویب کردند، بلکه با صدای رسا آن را به اتفاق آرا مصوب ساختند.
این بدان معناست که ما میتوانیم پرچمدار مبارزه با افراط و افراطیگری باشیم. ما میتوانیم چهره واقعی اسلام را در دنیای امروز معرفی بکنیم، ما میتوانیم با تولیدات و همبستگیمان که روزی باید فرا برسد که همه رسانههای جهان اسلام بتوانند یک رسانه مرتبط و مستقلی را در سراسر جهان بوجود آورند، نگذاریم در خبرها و در تصویرها غرب پیشتاز باشد.
نگذاریم حوادث را آنها مفصر باشند و تفسیر و تأویل بکنند. ما پیشتاز این حرکت باشیم. کاری که در این اتحادیه آغاز شده است، کار میمون و مبارکی است. این کار باید توسعه یابد هم با جذب رسانههای دیگر اسلامی در سراسر دنیای اسلام و هم با ارتقای کیفیت و محتوای برنامهها ما باید چهره واقعی اسلام را بتوانیم در رسانههای اسلامی معرفی کنیم و قرآن را تبیین کنیم و راه پیامبر را ترویج کنیم که این رسالت بزرگ و وظیفه ماست ما باید در برابر توطئههای غرب برای انحراف افکار و اذهان نسل جوان ما بایستیم و مقابله کنیم. ما باید همه آنهایی که با هدایت غرب یا با تحجر خویش راه غلط را انتخاب کردهاند و ایجاد وحشت، ترور و خشونت را به نام جهاد و دین معرفی کردند، باید چهره رحمانی اسلام را معرفی کنیم. به دنیا بگوییم ما نه خشونتی و نه افراطی داریم البته در برابر تجاوز دیگران و ظالمان ما مقاومت خواهیم کرد.
مقاومت اصلی است در برابر اینکه دیگران تجاوز را علیه ما آغاز کردهاند و شروع کردهاند که این بیان قرآنی ما است که ما ظلم نمیکنیم، همچنان که زیر بار ظلم نمیرویم، «لا تظلمون و لا تظلمون».
و نکته آخر آنکه در رسانههای اسلامی صدق حدیث و ادای امانت باید اصل باشد. به منافع زودگذر اصلاً نگاه نکنیم. رسانههای اسلامی باید مورد اعتماد نه تنها ملتهای خودشان و نه تنها دنیای اسلام، باید مورد اعتماد افکار عمومی جهانی قرار بگیرند.
وقتی رسانهای اسلامی است، یعنی حقیقت و واقعیت را میگوید، یعنی دروغ نمیگوید، یعنی اغراق و مبالغه در خبر او نیست.
در جنگ ۳۳ روزه آن پیروزی بزرگی که باید به او افتخار کنیم، بیش از پیروزی در میدان نبرد و جنگ، پیروزی رسانه مقاومت در برابر صهیونیستها بود.
در جنگ اعراب و اسراییل در سال ۱۹۶۷ آن ایام من نجف بودم در زمان جنگ مهم نبود که در آن جنگ کی غالب شد و کی مغلوب؛ از آن مهمتر این بود که مردم در نجف در قهوهخانههایی که جمع میشدند و به رادیو گوش میکردند. آن وقت هنوز تلویزیون به این صورت نبود. به رادیوی کشورهای عربی گوش نمیکردند، دنبال صدای عربی اسراییل بودند تا خبر واقعی جنگ را بشنوند این فاجعه بود. نه اینکه فرودگاههای مصر بمباران شد. آن هم فاجعه بود ولی این فاجعه بدتر بود. که میخواستند صدای صدق را از صدای صهیونیستها بشنوند.
این تراژدی بحمدالله در جنگ ۳۳ روزه به عکس شد. در جنگ ۳۳ روزه صهیونیستها تلاش میکردند تا خبر واقعی جنگ را از صدای مقاومت بشنوند. این افتخار برای دنیای اسلام است همه جا ما باید چنین باشیم.
تمام دنیا اگر میخواهند خبر راست را بشنوند و ادای امانت را ببینند که «ان اللَّه یامرکم ان تودوا الامانات الی اهلها» یک امانت هم امانت رسانهای و خبری است که پیامبر فرمود به طول رکوع و سجود و نماز و صیام و «لاتنظروا الى کثرة صلاتهم و صیامهم و کثرة الحج و الزکاة و کثرة المعروف وطنطنتهم باللیل، انظروا الى صدق الحدیث و اداء الامانة» آن که مهم است - حالا تعبیر تنتنه هم پیغمبر میکند تنتنه صدای مگس است نه دوی، دوی برای نهل است اینها فرق میکند – میگوید کسی که شب، نیمه شب راز و نیاز میکند آن را هم نگاه نکن به نماز و صیام و حج هم نگاه نکن.
آنکه اصلح است صدق حدیث و اداء امانت است. در تمام رادیو و تلویزیونهای اسلامی که ما این کلمه اسلامی بار سنگی بر دوش ما میگذارد باید صدق حدیث و ادای امانت سر لوحه کار ما باشد. همه به رسانه ما اعتماد کنند ما باید قلوب جهانیان را با رسانهای که سرعت عمل، صداقت، ادای امانت، ظرافت و دقت دارد، تصرف بکنیم، خداوند هم ما را در این راه سخت یاری خواهد کرد.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته