متن کامل سخنرانی در دیدار با علما و روحانیون استان اردبیل

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین

یا ایها الذین آمنوا کونوا انصارالله کما قال عیسی بن مریم للحواریین من أنصاری الی الله قال الحواریون نحن انصار الله(سورة صف. آیة ۱۴)

بسیار خوشحالم که در این مجلس با شکوه با حضور علما، صاحب‌نظران، فرهیختگان و مبلّغین دین مبین اسلام، فرصتی برای من پیش آمده است تا نکاتی را به محضر شما عرض کنم.

سخن را از استیضاح امروز وزیر علوم در مجلس شورای اسلامی آغاز می‌کنم و بعد به بحثی که بیشتر متناسب با این مجلس و جمع است می‌پردازم. من می‌دانم که وزیر علوم در میان بسیاری از دانشجویان و اساتید دانشگاه محبوب بود. نامه‌ها و طومارهای فراوانی در مقاطع مختلف مخصوصاً در مقطع استیضاح برای من ارسال شد. من از همة دانشجویان، اساتید، فرهیختگان و صاحب‌نظران می‌خواهم که همه به رأی مجلس احترام بگذاریم. اینکه نحوة سخن گفتن، بحث کردن، طرح مطلب بهتر از این می‌شود یا نه را به یک فرصت دیگر می‌گذاریم. اما اصل استیضاح یک وزیر طبق قانون اساسی جزء حقوق مجلس شورای اسلامی است. نظر نمایندگان محترم مجلس و رأی اکثریت آنها برای ما محترم است.

نکته بسیار مهم برای من تعامل دولت و مجلس و همچنین این دو با قوة قضائیه، و سه قوه با احترام گذاشتن به نظرات مقام معظم رهبری و همه اینها در کنار مردم عزیز و بزرگوار این سرزمین است که ایران مال آنهاست و حکومت از آن آنهاست و همه ما نمایندگان ملت هستیم. نباید این‌گونه امور وسیله‌ای برای ایجاد فاصله بین قوا شود. ما اهداف بسیار مهمی در این کشور پیش رو داریم. دشمنان بسیار فراوانی برای منطقةحساس ما و جهان اسلام وجود دارد و نباید به خاطر این‌گونه مسائل خدای ناکرده از هم فاصله بگیریم، که نخواهیم گرفت.

نکته دوم اینکه آقای دکتر فرجی دانا از شخصیت‌های فرهیخته، اندیشمند، صاحب‌نظر و مدیر بودند و در دوران مدیریتشان بر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تلاش بسیار فراوانی هم برای گسترش علم، هم برای ایجاد فضای علمی و بالا بردن کیفیت در دانشگاه‌ها و هم برای ایجاد آرامش در سطح دانشگاه انجام دادند. من از آقای دکتر نجفی که امروز او را به عنوان سرپرست این وزارتخانه منصوب کردم می‌خواهم که این مسیر را ادامه دهد. مسیر بالا بردن کیفیت در دانشگاه‌ها، توسعة مسائل فرهنگی و اخلاقی در دانشگاه‌ها و همچنین حفظ آرامش در سطح دانشگاه‌های کشور را ادامه دهند.

همچنین از آقای دکتر فرجی دانا می‌خواهم تشکر کنم به خاطر اینکه جزو وزرایی بود که با اصرار من قبول کرد. ما دو گونه وزیر داشتیم. برخی از همان ابتدا که ما از ایشان درخواست می‌کردیم می‌پذیرفتند. برخی با اصرار فراوان از سوی من پذیرفتند و او جزو گروه دوم بود. امیدوارم همه ما بتوانیم در مسیر و راهی که وظیفة همة ماست ان‌شاءالله عامل به وظیفه باشیم.

اردبیل شهر ایمان و عشق به خاندان رسالت است. از ابتدا که ما با تاریخ این سرزمین آشنا شدیم، همواره به عشق این مردم به اسلام و قرآن و اهل بیت (ع)، به ویژه حضرت ابا عبدالله الحسین (صلوات الله و سلامه علیه) و اصحاب با وفای آن حضرت هم آشنا بودیم.

استان و خطه‌ای که علما و اندیشمندان و فضلا و محققین [بسیار فراوانی دارد.] من ایامی که در تهران بودم، وقتی که از حوزه علمیة قم به تهران آمدم، با یکی از شخصیت‌های فرهیخته‌ای که آشنا و در تماس و بحث بودم حضرت آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی بود که امروز یکی از علما و بزرگان و مراجع و عالی‌مقامان حوزه علمیه قم هستند. در خود انقلاب، در نهضت اسلامی و بعد در قوة قضاییه نقش بسیار ارزشمندی داشتند. مرحوم آقای مروج را هم من اولین بار قبل از انقلاب در خانة حضرت آقای اردبیلی دیدم و با ایشان آشنا شدم. بعدها زیاد به خدمت ایشان رسیدیم. هر کس که از این دیار ما با او آشنا بودیم و نزدیک شدیم، معاشر بودیم، حالا هر کجا که بود، در مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان یا در حوزة علمیه قم، همواره دیدیم مردمی سختکوش، متدین، با استعداد، پرکار و پرتلاش بوده‌اند و این بسیار ارزشمند است.

بعضی‌ها می‌گویند اردبیل اصلش «آرتاویل» بوده است و می‌گویند آرتا یعنی مقدس و ویل یعنی شهر یعنی «شهر مقدس». این شهر به حق مقدس بود و آن محقق بزرگ، مقدس اردبیلی بود. محقق در تاریخ فقه و علم و غیره زیاد داریم. محقق مقدس خیلی ارزشمند است و او آن قدر ورع و تقوایش بالا بود، که چون می‌دانستند عالم بسیار بزرگی است و کسی در علمیت، تحقیق و محقق بودنش تردید نداشت اما گویی ترجیح می‌دادند که او را مقدس اردبیلی بنامند. به خاطر اینکه هیچ چیز جای تقوا و ورع را نمی‌گیرد. همة کارها در آخر به تقوا ختم می‌شود لعلکم تتقون، آن تقوا و پاکدامنی است که بسیار ارزشمند است.

باید بگویم این سرزمین در تاریخ ما حقی هم به گردن ملت ایران از لحاظ ایجاد وحدت ملی دارد. راجع به دورة صفویه بحث زیاد است. همة این دوره‌های گذشته افرادی که حاکم بودند گاهی همه نقاط ضعف بود، اما بعضی از سلسله‌ها طوری بود که هم نقاط ضعف داشتند و هم نقاط قوت داشتند و آن سلسله جزو آنهایی بود که یک عده از آنها خیلی نقاط ضعف داشتند، یک عده دیگر هم نقاط قوت و هم نقاط ضعف داشتند. این سلسله‌ای که از این سرزمین از نوادگان شیخ صفی‌الدین اردبیلی نشئت گرفتند کار بزرگی کردند که آن کار مهم ایجاد وحدت ملی در این کشور بود. کشور ایران در دوران تاریخی و باستان یک کشور بسیار بزرگ و قدرتمند و دارای وحدت بود. بعد مشکلات فراوانی برایش پیش آمد. در دوران طولانی دورة صفویه که البته پایان خوشی نداشت و به یک سری مشکلات برخورد. اما در آغازش زمینه‌ای برای ترویج مذهب اهل بیت (ع) در این کشور فراهم شد و وحدتی در سراسر این کشور به وجود آمد و از علما و بزرگان دعوت شد که برخی از آنها از سرزمین شامات و لبنان به ایران هجرت کردند، داستان شیخ‌الاسلام و محقق کرکی را می‌دانید که کتاب محقق، کتاب قانون شد. در سراسر ایران بر طبق این کتاب حکم می‌شد و قضات می‌بایست احکام دادگاه‌ها را بر مبنای این کتاب صادر می‌کردند.

من می‌خواهم یک نکته بگویم. تا زمانی که حکومتی با علما باشد، در کنار علما باشد و عالمان حوزه‌ها مستقل باشند، آن کشور روزهای خوشی را خواهد دید. هیچ وقت نباید استقلال حوزه‌های علمیه، مراجع تقلید، بزرگان و مبلغین ما، خدشه‌دار شود. اشکال ندارد دولت از حوزه حمایت کند و به حوزه‌ها کمک کند. اما استقلال حوزه باید حفظ شود. اگر روزی خدای ناکرده دولت در مسیری که باید حرکت کند انحرافی پیداکرد، اولین گروه و قشری که باید به صحنه بیاید، حرف بزند و دولت را به صراط مستقیم دعوت کند، علما و بزرگان دین هستند. تا وقتی که آن سلسله و حاکمان آن زمان با علما و بزرگان فلسفه و فقه مثل میردامادها، میرفندرسکی‌ها، ملاصدراها و خیلی‌های دیگر بودند در زمینه‌های مختلف رشد پیدا کردند. اما به محض اینکه خواستند بر عالمان فرمانروایی کنند یا کم‌کم از علما فاصله گرفتند و خواب‌گزاران و رمال‌ها به دربار آمدند و خرافه جای دین آمد، شنیدید که بر سر مرکز حکومت آن زمان در اصفهان چه آمد. این درس بزرگی برای همة ماست. عالمان، علما و بزرگان، جایگاهی دارند که خداوند آنها را به یاری دین خود دعوت می‌کند تا چه برسد به دولت و حکومت.

یا ایها الذین آمنوا کونوا انصارالله(سورة صف، آیه ۱۴)؛ خداوند انسان‌های مؤمن و با ایمان و فرهیخته و عالمان و فقیهان را به یاری دین خودش دعوت می‌کند، خدا که نیازی ندارد. خداوند هر کاری بخواهد بکند با یک اشاره محقق می‌شود. انما أمره اذا أراد شیئاً أن یقول له کن فیکون(سورة یس. آیه ۸۲) اما در عین حال خداوند خواسته دینش به دست مؤمنین، عالمان، فرهیختگان یاری و تقویت شود و دین خدا با زبان آنها و تحقیق آنها ترویج و تبیین شود. حوزه‌های علمیه کار بزرگی را در تاریخ انجام داده‌اند. البته علما همواره مروج دین بوده‌اند. اگر به ما مروج الاحکام بگویند خوشمان نمی‌آید، در حالی که مروج احکام بودن مقام خیلی بالایی است. حالا ثقه‌الاسلام بودن که جای خود دارد. چنین صفتی متعلق به کلینی است. یک مقدار شکل لقب‌ها عوض شده است. همة ما اگر لیاقت داشته باشیم باید برای ترویج اسلام و ترویج احکام دین به مروج بودن خود فخر و افتخار کنیم که ان‌شاءالله خداوند به ما توفیق خواهد داد تا در این مسیر حرکت کنیم.

علما همیشه مروج دین و ملجأ مردم بوده‌اند. مردمدار بودن، مردم یار بودن، در کنار مردم بودن، با مردم زندگی کردن، جزو ویژگی‌های علما مخصوصاً در تشیّع از روز اول و در طول قرن‌ها بوده است. شما تاریخ را نگاه کنید، همیشه دعوایی، اختلافی، مشکلی بوده، پیش عالم می‌آمدند. درد دلی داشتند، با عالم بیان می‌کردند. حتی قدیم روانپزشک نبود، نزد همین علما می‌آمدند، خودشان را تخلیه می‌کردند، مشکلات زندگی‌شان را می‌گفتند و عالم آنها را هدایت و نصیحت می‌کرد. اهل النصیحه بودند. آن بیان امیرالمؤمنین (ع) را شما به خاطر دارید. سفارش کرد فرمود: اهل البلاء والنصیحه به خلیفة دوم سفارش کرد که آدم‌های سختی دیده (اهل البلاء) و آنهایی که خیرخواه مردم هستند استفاده کنید؛ آنهایی که اهل البلاء و النصیحه هستند؛ آنهایی که در زندگی سختی دیده‌اند، آنهایی که رنج دیده‌اند، آنهایی که انقلاب را دیده‌اند. آنهایی که فراز و نشیب دوران نهضت اسلامی را دیده‌اند، آنهایی که جبهه‌های جنگ را دیده‌اند، آنهایی که سختی‌های فراوان را دیده‌اند، و همیشه هم خیرخواه هستند. هم اهل البلاء هستند، هم اهل النصیحه هستند. حضرت به خلیفه دوم نصیحت کرد و سفارش کرد، که از اینها استفاده کن!

امام کار بزرگی کرد، درست است شروع نهضت اسلامی به مشروطه و قبل از آن برمی‌گردد، همة اینها درست است، اما در این دوران از سال ۱۳۴۱ حرکت، حرکت بسیار بزرگی بود. امام در واقع یک تنه نهضت و قیام خود را آغاز کرد و همیشه اتکاء و اعتمادش به مردم بود و با کمک مردم توانست نهضت اسلامی را به ثمر برساند و بعد توانست مدیریت اسلامی را در این کشور مستقر کند.

این خیلی نعمت بزرگی است که خداوند به ما داده است و آن اینکه در این دوران به خاطر کار امام (ره) و ادامة آن توسط مقام معظم رهبری تا به امروز اسلام در عصر حاضر با پیچیدگی‌هایی که وجود دارد، مدیریت می‌کند، معلوم است که اسلام قادر است مدیریت کند، در اینکه تردیدی نیست. اما می‌بایست مدیریت اسلام را به نمایش بگذاریم و جهانیان ببینند. اسلام قدرتی است که می‌تواند نهضتی را در برابر همة جهانیان پیروز کند - مگر همه پشت سر رژیم شاه نبودند - و بعد از پیروزی در برابر قدرت‌های جهان بتواند کشور و حکومت را اداره کند.

البته من این نکته‌ای که می‌خواهم بگویم افتخار ملت است چون چه بنده و چه اعضای هیئت وزیران، معاونین، مسئولین، مجریان، همه ما یک افتخار بیشتر نداریم و آن اینکه ملت ما را انتخاب کرده، این بار را بر دوش ما گذاشته و از ما خواسته در یک مدت زمان ۴ ساله این مسئولیت را بر عهده بگیریم. افتخار متعلق به مردم است. اینکه امروز اقتصاددانان جهان می‌گویند دولت یازدهم در کنترل تورم در شرایط تحریم کار بی‌سابقه‌ای را انجام داده، این افتخار برای کشور است. اینکه ما تورم ۴۵ درصد را به ۱۴ درصد برسانیم یعنی ۳۱ واحد درصد را در ظرف کمتر از یک سال بکاهیم، نه در تاریخ ایران، - در تاریخ ایران که بی‌سابقه است. چنین چیزی نبوده است - در تاریخ جهان هم نظایر فراوان ندارد. اینکه ما می‌گوییم نسبت به سال گذشته تورم نقطه به نقطه ۱۴ درصد است یعنی در دورة ما تورم ۱۴ درصد بوده، حالا بقیه چه هست متعلق به گذشته است که ما داریم بر دوش می‌کشیم و جلو می‌بریم.

دورة ما در چه دوره‌ای بوده است؟ سخت‌ترین شرایط را تحویل گرفتیم. سخت‌ترین شرایط و بدهکارترین دولت را تحویل گرفتیم. با آن تورم آنچنانی و با این همه رکود، کار بزرگی انجام گرفته است. این کار را چه کسی انجام داده است؟ اینها جزئی از مدیریت اسلام است. اسلام قادر است کشور را اداره کند. در جنگ هشت ساله چه کسی توانست در برابر دنیا کاری کند که این ملت مقاومت و ایستادگی کند؟ آن انگیزة دینی و اسلامی بود. رهبری امام بود. اما اساسش دین و قدرت دین بود که این کار را کرد. همة جهان روبه‌روی ما آمدند. شرق و غرب، شوروی آن زمان، امریکای آن زمان، فرانسة آن زمان، اروپا، همه آمدند، بسیاری از کشورهای منطقه هم دست به دست هم دادند، اما ما توانستیم عبور کنیم.

البته آن نکاتی که بیان شد که دولت در زمینة فرهنگی و اعزام مبلغین به سراسر کشور و ترویج دین باید به مسئولیت خودش عمل کند، حق و درست است. ما دنبال خواهیم کرد، ان‌شاءالله هرچه شرایط کشور ما مقداری بازتر شود و شرایط سهل‌تر شود، دست ما بازتر خواهد بود و این وظیفه ماست. شما علما و بزرگان، خطبا، ائمه جمعه، سخنرانان، مدرسین، نویسندگان، محققین باید به کمک دولت بیایید. خدا از مؤمنین دعوت می‌کند که بیایند دینش را یاری کنند، حالا ما که در برابر قدرت خدا هیچ هستیم. ما هم درخواست می‌کنیم که همة مردم، علما و بزرگان برای کمک بیایند. ما معضلات و مشکلاتی در این کشور داریم که همه باید دست به دست هم بدهیم تا این مشکلات را حل کنیم. اگر مشکلات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی یا امنیتی است هر مشکلی داریم، باید دست به دست هم بدهیم و شما باید زمینه را در جامعه آماده کنید.

ما مشکل محیط زیست داریم، چه کسی باید این را حل کند؟ چرا در یک پارک ایران، اگر دو روز آخر هفته مثلاً مردم شب یا صبح برای تفریح بیایند فردایش می‌بینید یک سطل زباله هم آن گوشه هست، اما اضافات و آشغال‌ها در این فضا رها شده است و شما در فلان کشور پیشرفته، چنین چیزی را نمی‌بینید. ما اگر می‌خواهیم مشکل محیط زیست را حل کنیم نمی‌خواهم بگویم همة آن با فرهنگ درست می‌شود، اما اولش با فرهنگ شروع می‌شود. ما مردم را باید آشنا کنیم به اینکه این طبیعت درخت‌ها، جنگل‌ها و مراتع مال آنهاست. این طبیعت زیبای استان اردبیل مال آنهاست. شما باید مردم را دعوت کنید، البته باید کارهای دیگر را انجام داد. این معضلات تنها با مسئلة فرهنگی حل نمی‌شود، درکنارش باید اقدامات اجرایی انجام بگیرد. دست به دست هم بدهد. دولت باید برنامه‌ریزی کند، اینها همه‌اش درست است.

در زمینة اقتصاد ما باید از فرهنگ شروع کنیم، فرهنگ سرمایه‌گذاری برای نجات فرزندان امروز و فردای ماست. همه‌اش می‌گویند بیکاری، بیکاری چگونه حل می‌شود؟ حالا فرض کنید دولت هم در شرایطی پولدار باشد. تحریم هم روزی برداشته شود. ما بیاییم به مردم وام بدهیم تا بروند مشغول به کار شوند؟ نتیجه چه می‌شود؟ همان آدم بیکار کم کم به بیکار بدهکار تبدیل می‌شود. مشکل بیکاری حل نمی‌شود.

ما باید تولید را حرکت دهیم، ما باید از رکود خارج شویم، باید کارآفرینان، برای مردم کار ایجاد کنند. ما شغل پایدار می‌خواهیم، این از کجا شروع می‌شود؟ از فرهنگ و دعوت مردم شروع می‌شود. شما بدانید اگر مردم ما در ذهن‌شان این باشد که دولت همه کاره است و خدای ناکرده دست مردم به سوی دولت دراز باشد، ما به توسعة مطلوب نمی‌رسیم. همیشه باید دست دولت به سوی مردم دراز باشد. مگر در کشورهای پیشرفته و حتی کشورهای اطراف ما این طور نیست؟ من در همین سفر اخیری که ترکیه بودم، از مسئولین ترکیه سؤال کردم. برای تمام اعتباراتی که شما در سال نیاز دارید، چه اجرایی، حقوق کارمندان، چه احتمالاً عمرانی، ۱۰۰ درصد این پول از کجا به دست می‌آید؟ گفتند ۱۰۰ درصد این پول را از مالیات به دست می‌آوریم و تقریباً تمام کارهای اقتصادی مهم این کشور در دست بخش خصوصی است.

دولت باید کارها را به مردم واگذار کند. باید تسهیلات لازم را فراهم کند. باید دولت و مجلس مقررات لازم را برای حرکت مردم فراهم کنند. باید مردم بیایند سرمایه‌گذاری کنند. ما باید استقبال کنیم از هر کسی که کارآفرین است. زمانی به گونه‌ای بود که کسی می‌گفت سرمایه‌دار همه به او حمله می‌کردند فکر می‌کردند سرمایه‌دار یعنی بد! فقیر یعنی خوب! نه خیر در چارچوب مقررات، در چارچوب احکام اسلام باید مردم سرمایه‌گذاری کنند. کارآفرینی کنند. با این شغل درست می‌شود، با این توسعه درست می‌شود. با این رشد درست می‌شود، با این حرکت درست می‌شود. همان‌ها می‌توانند مسائل فرهنگی را هم کمک کنند، مسائل اجتماعی را هم کمک کنند.

الان کاری که ما در بهداشت و درمان شروع کردیم، بار بسیار سنگینی بر دوش دولت است. دولت این راه را ان‌شاءالله ادامه می‌دهد. چون ما دیدیم مردم واقعاً در مسئلة درمان گرفتار هستند. گاهی وقت‌ها می‌شود یک نفر به خاطر بیماری خودش، فرزندش، اقوامش، پدرش، مادرش به بیمارستان مراجعه می‌کرد و تقریباً تا بیمار از بیمارستان مرخص می‌شد، در جیبش هم هرچه داشت مرخص می‌شد. هر چیزی که فراهم کرده بود، در طول ۵ سال و ۱۰ سال، همة آنها از بین می‌رفت و گاهی بار بسیار سنگینی بر دوش مردم بود، مخصوصاً آنهایی که بیماری‌های صعب‌العلاج و طولانی دارند، همین الان هم مردم سختی‌های زیادی می‌کشند. همة مشکلات حل نشده است. اما درعین حال دولت بار سنگینی را بر دوش گرفت تا مردم وقتی وارد یک بیمارستان می‌شوند به او نگویند برو این نسخه را از داروخانه بخر و بیاور. برو این آزمایش را انجام بده و بیا. حتی دمپایی و ملحفه را هم خودش باید از بازار بخرد بیاورد تا در بیمارستان بستری شود. واقعاً سخت بود. تحملش برای یک دولت اسلامی بسیار سخت بود. امروز کسی که وارد بیمارستان شود تمام کارهای او را خود آن بیمارستان انجام می‌دهد، دارویی می‌خواهد، اگر تشخیص می‌خواهد، MRI می‌خواهد، اسکنی می‌خواهد حالا هرچه، هر کاری که لازم است، آن بیمارستان به عهده دارد و باید انجام دهد. در پایان کار هم هرچه مخارج این بیمار شود، پرداختی او را مقرر کرده بودیم که ۱۰ درصد پرداخت کند، الان عملاً کمتر از ۱۰ درصد شده است. آخرین آمارهایی که ما داریم، مردم ۵/۷ درصد را پرداخت می‌کنند. این در شهرهاست، در روستاها کمتر است، ۵ درصد پرداخت می‌کنند.

در مسائل اجتماعی، باید مردم را تشویق کنید، لااقل ساخت آن بیمارستان را مردم بر عهده بگیرند. تجهیزات را اول دولت بر عهده بگیرد کم‌کم مردم بر عهده بگیرند. پزشک و پرستارش را دولت بر عهده بگیرد. مردم باید به صحنه بیایند، مشارکت کنند. نمی‌شود ما نفت را از زیرزمین در بیاوریم بفروشیم، الان که تحریم است نمی‌گذارند ما بفروشیم، اما اگر روزی تحریم هم به طور کامل برداشته شود، نمی‌شود سرمایه‌ای که متعلق به ملت در طول نسل‌های آینده است، همه را صرف و خرج کنیم و حقوق کارمندمان را از نفت بدهیم.

در زمینه اقتصاد برای حضور مردم چه کسی باید این مشکل را حل کند؟ درخواست من این است که علما، بزرگان، خطبا به کمک دولت بیایند. همه باید دست به دست هم بدهیم. همه باید در کنار هم قرار بگیریم، دولت متعلق به شماست، کشور هم متعلق به شماست. همه چیز از آنِ مردم است. برای اینکه بتوانیم یک حرکت خوب در این شرایط بسیار حساس در منطقة انجام بدهیم، راهی جز اخوت و برادری و پیمودن مسیر اعتدال نداریم.

ببینید خداوند به ما چه می‌فرماید: و قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم(. سورة بقره، آیة ۱۹۰)، بلافاصله بعد چه می‌فرماید: ولا تعتدوا، چه دینی ما داریم؟ چه قرآنی ما داریم؟ می‌فرماید: اگر دیگران آمدند تجاوز و جنگ را علیه شما شروع کردند، شما هم پاسخ دهید، بجنگید با آنهایی که جنگ را بر شما تحمیل کردند، اما بلافاصله ولا تعتدوا، تجاوز نکنید. مرز عدالت حتی در جنگ، حتی در مبارزه با متجاوز [باید رعایت شود] امروز ببینید در منطقة ما گروهک‌های تروریستی به نام دین چه می‌کنند؟ می‌گویند چون تو اهل کتاب هستی باید جزیه بدهی، لابد عن یدوهم صاغرون(سورة توبه، آیة ۲۹ ) آن هم با آن شرایط. نمی‌فهمند که اینها متعهد هستند و در دولتی دارند زندگی می‌کنند. اینجا جای جزیه نیست. نه دین را می‌فهمد، نه قرآن را می‌فهمد، نه فقه را می‌فهمد. آن وقت به نام دین چه بلایی را سر دین می‌آورند. البته به نظر من رؤسای آنها همه وابسته هستند. به این وسیله دارند دین را تخریب می‌کنند.

امروز ما این افتخار را داریم که اگر متجاوزین، صهیونیست‌ها و تروریست‌ها در این منطقه آدم کشی به راه می‌اندازند، آن قدرتی که در عراق می‌تواند سدی را ایجاد کند، مرجعیت است. آیت الله سیستانی با آن تدبیرشان، با حلم و مدارایشان، با حرکت‌های توأم با اعتدالشان که از آغاز این چنین بوده‌اند، کشور را نجات دادند. البته عراق خیلی مشکلات دارد. الحمدلله قدم‌هایی برداشته شده است، اما در عین حال تا پایان راه فاصله زیادی باقی مانده است. شما امروز در کل منطقه، در افغانستان و پاکستان می‌بینید دنیای اسلام را با چه مشکلاتی گرفتار کرده‌اند. همه را به جان هم انداخته‌اند در این منطقة بزرگ با منابع عظیمی که دنیای اسلام دارد را ببینید چه وضعی به راه انداخته‌اند. این زندگی مردم است، این رشد و توسعه است. دشمنان اسلام متأسفانه در بعضی از زمینه‌ها موفق بوده‌اند. جهان اسلام باید هوشیار و بیدار و متحد شود و یک بخش بزرگ این بار و وظیفه بر دوش علما، بزرگان و مراجع و اندیشمندان اسلامی است. آنها باید این بار را بر دوش بگیرند.

خداوند به ما گفته ما امت وسط هستیم. لتکونوا شهداء علی الناس و یکون الرسول علیکم شهیدا(سورة بقره، آیة ۱۴۳)، پیامبر (ص) الگوی ماست و ان‌شاءالله ما بتوانیم الگو برای جهانیان باشیم. و ان‌شاءالله در این کشور اسلامی علما و مردم و متدینین و مؤمنین بتوانند الگو برای منطقه باشند.

ما ان‌شاءالله در این سفر در استان اردبیل، به حول و قوة الهی هم در زمینه پروژه‌های کوچک و هم در زمینه پروژه‌های بزرگ قدم‌هایی را برخواهیم داشت.

بزرگ‌ترین کاری که ما در این استان انجام خواهیم داد، همان است که صبح اعلام کردم و آن مسئله آبیاری مدرن و زهکشی است که مجموعاً در طول سال‌های آینده ما بیش از ۸۳ هزار هکتار را تحت پوشش آبیاری مدرن قرار می‌دهیم. البته در زمینة راه‌آهن، برق، گردشگری، آب آشامیدنی و سایر زمینه‌ها همان‌طور که اشاره کردم و در شورای اداری هم توضیح خواهیم داد، در حدی که در توان ماست این کار را انجام خواهیم داد. برای ما افتخار است اگر بتوانیم کاری را برای مردم عزیز و خوبمان مخصوصاً مردم ولایتمدار و عزیز و عالم پرور و شهید پرور استان سرافراز اردبیل انجام بدهیم. با تشکر از همه علما، بزرگان، نمایندة ولی فقیه، نمایندة محترم مجلس خبرگان و همچنین از همة عزیزانی که در این جلسه در محضرشان بودیم، همة عزیزانی که برای فرهنگ اسلامی تلاش و کوشش می‌کنند. ان‌شاءالله همه ما بتوانیم خادمان خوبی برای مردم و دین خدا باشیم ان‌شاءالله.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته