من در اینجا لازم میدانم در آغاز تجلیل کنم از امام راحل (رضوانالله تعالی علیه) که این ایام به نام و یاد او است. امروز روز سیزدهم خرداد در واقع روز رحلت امام(ره) است گرچه میگوییم چهاردهم روز رحلت است و شب چهاردهم هم این حادثه غمبار اتفاق افتاد، امام از سال ۶۸ که بدرود حیات گفتند تا امروز هر روز عشق مردم نسبت به این مردم بزرگ بیشتر میشود. این مرد کار بزرگی برای ایران و منطقه کرد و شیوه ویژهای برای اداره کشور داشت.
ایشان مقام والایی در کشور بود که معمولا کم دستور میداد، اما در عین حال اندیشه علمی و دینی او بهطور مرتب برای مردم بیان و پخش میشد. این اندیشههای نو بود که باعث میشد راه جدیدی به روی مسئولین اجرایی گشوده شود. در واقع قبل از اینکه امام چیزی را فرمان و دستور دهد با بیان اندیشههای خود باور را ایجاد میکرد و آن باور بود که عمل را ایجاد میکرد. اگر ما بتوانیم در همه کارهای خود آن باور را در مردم ایجاد کنیم و مردم به یک مسیر، به یک راه، به یک برنامه ایمان بیاورند آن وقت با همه وجود میآیند.
خیلی کارها در دنیا هست که اصلا با دستور نمیشود انجام داد حتی در اقتصاد داخلی هم همینطور است، اقتصاد داخلی را هم نمیشود با دستور انجام داد، کشاورزی هم همینطور، اینها دستوری نیست. برنامهریزی، تحقیقات علمی و فعالیتهای دانشبنیان میخواهد و باید از دانش روز و شرکتهای دانشبنیان استفاده کنیم.