علیرغم اینکه وارد یک جنگ شدیم و یک فشار سخت، توسعه کشور را هیچوقت رها نکردیم. قاعدتاً کشوری که وارد جنگ میشود مسیر توسعه را رها میکند و به زندگی عادی مردم میپردازد، اما ما ۳.۵ میلیارد دلار فقط برای یک پالایشگاه سرمایهگذاری کردیم. برای یک پالایشگاه ۳.۵ میلیارد سرمایهگذاری کردیم برای اینکه فلرها و گازهایی که در هوا میسوزد، بتوانیم جمع و استفاده کنیم. این کار عظیم و بزرگی بود. در این شرایط بسیار سخت و مشکل، آمار و ارقام نشان میدهد در سدسازی، تصفیهخانه آب و فاضلاب، رساندن آب به روستاها، این ادعا نیست که بخواهم ادعا کنم، آمار و ارقام وجود دارد و شما میتوانید مقایسه کنید.
در سال ۹۲ چند نفر از روستائیان عزیز از آب آشامیدنی سالم و پایدار استفاده میکردند؟ حدود یک میلیون، یک مقدار کمتر از یک میلیون، الان چقدر استفاده میکنند، ۱۰ میلیون. این ۱۰ برابر شده است، حرکتی که شروع شده، تعداد سدهایی که ساختیم، آمارش روشن است که چند سد ساختیم و قبلش چقدر سد بوده است. اینکه ما چهکار کردیم، این آمار روشن است. ۵۷ سد را تمام کردیم، ۵۷ سد مخزنی ملی را تمام کردیم.
در اینکه در این دولت در بنزین خودکفا شدیم هم تردید است؟ در بنزین خودکفا هستیم، نه خودکفا هستیم بلکه بنزین را صادر میکنیم. بنزین وارد نمیکنیم، مجبور هم نیستیم از پتروشیمی بنزین بگیریم که سلامت همه مردم را بهخطر بیندازیم. برای سلامتی مردم و خودکفایی آمدیم پالایشگاه عظیمی را به افتتاح رساندیم و تکمیل کردیم. یک پالایشگاهی که ۱۸ الی ۱۹ درصد کار آن انجام گرفته بود، در این دولت با این شرایط سخت به اتمام رساندیم و تمام کردیم. اینها که آشکار و روشن است و جای تردید نیست پس توسعه را رها نکردیم.