تاریخ انتشار خبر : ۱۴۰۰/۰۸/۱۰ ۱۷:۲۱:۴۵

سخنرانی ریاست محترم جمهور در افتتاحیه اجلاس سران کوالالامپور

سخنرانی ریاست محترم جمهور

در افتتاحیه اجلاس سران کوالالامپور

کوالالامپور – 27 آذر 1398

بسم الله الرحمن الرحیم والحمد لله رب العالمین و الصلوه و السلام علی خاتم الانبیاء و المرسلین و رحمه للعالمین ابوالقاسم محمد، و علی اهل بیته الطاهرین و صحبه المنتجبین.

السلام علیکم و رحمه‌الله

در ابتدای سخن، به رئیس محترم اجلاس، جناب آقای ماهاتیر محمد، نخست‌وزیر محترم کشور مالزی، و رؤسای محترم جمهور و مقامات عالی‌رتبه‌ی کشورهای اسلامی و هیئت­های شرکت‌کننده، سلام عرض می‌کنم و مراتب تشکر و قدردانی خود را از جناب آقای «سلطان عبدالله رعایه‌الدین المصطفی بالله شاه» پادشاه کشور مالزی و ملّت و دولت دوست و برادر مالزی، به جهت میزبانی شایسته اجلاس و مهمان نوازی پرمهرشان ، ابراز می‌دارم.

زمان برگزاری این اجلاس ، در شرائط حساس و پر التهابی که جهان اسلام در آن به سر می برد، و مکان برگزاری آن در مالزی که در چند دهه اخیر، با تلاش مردم و درایت رهبران آن ، کارنامه افتخارآفرینی از پیشرفت ، برای یک کشور با اکثریت مسلمان را رقم زده است ، آن را از اهمیت ویژه ای برخوردار می کند. من از پیشنهاد هوشمندانه برادر عزیزم، جناب آقای مهاتیر محمد تشکر می کنم و موقعیت را برای یک حرکت نوین و سازنده، مناسب می دانم.

جناب رئیس، سران محترم کشورهای اسلامی؛

ما در روزهائی گرد هم آمده ایم که بخش هائی از جهان اسلام، درگیر تجاوز خارجی، ناآرامی های داخلی، فقر و عقب ماندگی شده است و این در حالی است که کشورهای اسلامی از مواهب سرشار خدادادی و ثروت های عظیم انسانی و اقتصادی برخوردارند. ما مسئولیتی تاریخی بر دوش داریم که مسیر عزّت و سربلندی امّت اسلامی را بگشائیم و موانع پیشرفت و مشارکت آنان در راه رشد و اعتلاء جامعه بشری را از سر راه برداریم.

شیوه درست و واقع بینانه برای نیل به این هدف، آن است که از سوئی سرمایه های هویتی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی خود را بشناسیم و ارج نهیم ؛ و از سوی دیگر چالش ها و مشکلات را ریشه یابی کنیم و راههای حلّ ریشه ای و دراز مدت آنها را بیابیم و برای اجرائی کردن آنها برنامه همکاری پایدار طراحی کنیم.

در یک بررسی اجمالی از مسائل پیش روی جهان اسلام ، می شود چهار چالش اساسی را شناسائی کرد.

چالش نخست، چالش رشد و توسعه علمی و اقتصادی است. کشورهای اسلامی که قرنهای طولانی، مهد علم و تمدن بشری بوده اند و اثرگذارترین جریانهای دانش و پیشرفت را آفریده اند، در سه قرن اخیر، به دلیل عوامل مختلف سیاسی، از پیشروی در حرکت علمی و اقتصادی جهان عقب نگهداشته شدند و به ناچار، مصرف کننده کالاها و خدمات و اندیشه های دیگران گردیدند. علاوه بر مشکلات استبداد داخلی در این کشورها، استعمار خارجی هم، تا می توانست سرمایه های آنان را به غارت برد و شعله های خودباوری و ابتکار را در نسلها خاموش کرد و از دستیابی آنان به دانش و فناوری جلوگیری کرد. هم امروز هم می بینیم که دولت امریکا بیشترین تلاش را مصروف سنگ اندازی در مسیر توسعه جوامع می کند تا این کشورها ، به توانائی علمی و رشد اقتصادی بایسته خود دست پیدا نکنند. تحریم های گسترده و ممنوعیت های غیر قابل قبول در حوزه های علم و فناوری – که دستاورد تلاش مشترک بشری است – بهترین شاهد برای برنامه ریزی آنان برای تحمیل عقب ماندگی علمی و اقتصادی بر ماست. امروز، دستور کار عزّت اسلامی ، باید حرکت اندیشمندانه و پرشور نسل جدید مسلمان برای پیشرفت و توسعه همه جانبه باشد. باید یک بار دیگر، از سرزمین های اسلامی، پیام رشد ، و الگوی پیشرفت همراه با عدالت برخیزد.

چالش دوم، چالش تفرقه افکنی و جنگ افروزی است. کشورهای اسلامی، با داشتن هویت فرهنگی، سابقه تاریخی و علائق اجتماعی مشترک، و منابع و مزیت های اقتصادی مکمل ، از بهترین فرصت ها برای همکاری و هم افزائی برخوردارند. اما شاهدیم که در هرگوشه جهان اسلام ، آتشی افروخته شده است. در برخی نقاط، گروههای افراطی به جان مردم افتاده اند و در نقاطی دیگر، کشورهائی دست به تجاوز و توطئه زده اند و حاصل آن که سرمایه های انسانی و اقتصادی جوامع، به جای آنکه به کار توسعه همه جانبه گرفته شود، درگیر نزاعهای خونین داخلی شده است. عجیب نیست وقتی پشت همه این تفرقه افکنی ها، دست فتنه گر صهیونیسم بین الملل و سرویسهای امنیتی را می بینیم و تقویت تبلیغاتی و تأمین مالی و تسلیحاتی بیگانگان را مشاهده می کنیم. همه گروههای تروریستی که در دو دهه اخیر ، به جان مسلمانان افتاده اند و با خشونتی بی مانند، بیگناهان را سر می برند و زنده زنده می سوزانند و ویرانی به جای می گذارند ، با اندیشه ضد اسلامی تکفیری ، تجهیز شده اند. آنان ، با نقاب دروغین مسلمانی، نخست آتش کینه و بدبینی را نسبت به بخش های مختلف امت اسلامی را از شیعه و سنی و این مذهب و آن مکتب بر می افروزند و سپس به کشتار حرث و نسل می پردازند و این همه ، برای آن است که امت اسلامی از دشمن تجاوزگر صهیونیستی غافل شود و تجاوزها و تحمیل عقب ماندگی ها از سوی دشمنان اسلام، بی جواب بماند.

چالش سوم، چالش مردم سالاری و انسجام داخلی است. استبداد داخلی، در تاریخ کشورهای ما، زمینه ساز واگرائی داخلی و سلطه خارجی شده است. نسل جوان و جویای امروز می خواهد که در تعیین سرنوشت خویش مشارکت کند و این، نه تنها یک تهدید نیست بلکه یک فرصت بزرگ ملّی است. آگاهی روزافزون جامعه از روند حکمرانی و تخصیص منابع، آنان را نسبت به فساد و ظلم و قانون شکنی ،حساستر و فعالتر کرده است، و این پدیده ، برای مصلحان جامعه یک سرمایه عظیم اجتماعی است. نباید اجازه داد از دین برای توجیه استبداد، سوء استفاده شود و نسخه های کهنه و طبقاتی رژیم های مستبدّ، با توجیهات به ظاهر دینی، راه را بر روشهای دموکراتیک و مبتنی بر آراء مردم ببندد. صندوق رأی، تجلّی آزادی و اختیاری است که خداوند به انسانها برای تعیین سرنوشت سیاسی خود داده است. بهترین راه مقابله با خودکامگی و همچنین غوغاسالاری و آشوبگری و تجزیه طلبی، مراجعه مستمرّ به آراء عمومی است و این ، باید به عنوان یک ارزش اسلامی در جوامع ما حراست شود.

چالش چهارم، چالش تصویرسازی و اطلاع رسانی است. سالهاست یک جنگ رسانه ای گسترده علیه جوامع مسلمان به راه افتاده است تا از اسلام و مسلمانان، یک تصویر واژگونه و ناپسند بسازد. اسلام رحمت را به عنوان دین خشونت معرّفی کند و مسلمانان را جماعتی فلاکت زده ، نابسامان و مدیریت ناپذیر بشناساند. تأسیس و تقویت گروههای تروریستی تکفیری، بهترین ابزار برای این تصویرسازی عنادآمیز بوده است. بی جهت نبوده است که برخی رسانه های غربی، اصرار داشتند که گروه مسلمان کش داعش را با عنوان دروغین « دولت اسلامی » بخوانند. خطر این چالش، از همه دیگر چالش ها جدی تر و آسیب آن، هلاکت بارتر است. از آن رو که سرمایه اصلی ما برای عزّت و توسعه ، آموزه های اسلامی برای کسب دانش، تلاش برای آبادانی، خدمت به مردم و محبت و مدارا به دیگران است. اگر اسلام عقل و عدل و رحمت ، واژگونه معرّفی شود، جامعه مسلمانان از اصلی ترین سرمایه فرهنگی و اجتماعی خود برای پیشرفت، محروم می ماند و جامعه جهانی نیز، به جای بهره مندی از رویکرد تعاملی اسلام، با تصویری نادرست، در موضع تقابل قرار می گیرد. دشمنان ، خواسته اند که از اسلام ، چهره ای خشونت آمیز و افراطی معرّفی کنند و ما وظیفه داریم که اعتدال اسلامی را در جامعه خود پیاده کنیم و به جهانیان بشناسانیم.

راه پیش روی ما برای فائق آمدن بر این چالش ها چیست؟ شاید مجموعه راهکارها را در یک استراتژی « وحدت و توسعه » بتوان خلاصه کرد. کشورهای مسلمان، می توانند و باید به دور باطل فقر و فساد و ستم پایان دهند. هدفگیری «توسعه همراه با عدالت»، با ایجاد فرصت های شغلی ، جوامع اکثرا جوان ما را امیدوار می کند و سربازگیری گروههای افراطی با سوء استفاده از یأس و بیکاری جوانان را متوقّف می سازد و جریان مخرّب فرار مغزها را به بازگشت استعدادها تبدیل می کند. از سوی دیگر، رویکرد «وحدت و همکاری»، سرمایه ها و بازارهای ما را در کنار یکدیگر قرار می دهد تا با استفاده از منابع مکمّل یکدیگر و صرفه مقیاس، در طرحهای عظیم فراملّی سرمایه گذاری کنیم و تمدّن جدید اسلامی را بیافرینیم.

جناب رئیس، سران محترم کشورها، عالیجنابان ، خانمها و آقایان

جمهوری اسلامی ایران ، با سرمایه انسانی و اقتصادی ، و با دستاوردهای سیاسی و اجتماعی خود، برای مشارکت در این مسیر « وحدت و همکاری » با دیگر کشورهای مسلمان ، مشتاقانه آماده است.

ما در سایه استقلال و تلاش مجاهدانه در چهل سال اخیر، با استفاده از موقعیّت ویژه جغرافیائی و میراث غنی تاریخی خود در حوزه های علمی و فرهنگی، به دستاوردهای ارزشمندی دست یافته ایم و برای همکاری، از هر زمان دیگر آماده تریم. ما بیشترین سرمایه گذاری را در نیروی انسانی خود کردیم و ثمره گسترش کمی و کیفی دانشگاهها در رشته های مختلف مهندسی، پزشکی و دانش های نوین، آن شده است که خیل عظیم جوانان متخصص، ایران را در رشته های نانو و بیوتکنولوژی، علوم شناختی و فناوریهای هوا-فضا و استفاده های صلح آمیز هسته ای، در رده های بالای جهانی و منطقه ای قرار داده است.

این پیشرفت علمی ، در بستر امنیت پایداری حاصل شده است که از سوئی ثمره مقاومت هشت ساله در برابر تجاوز خارجی بود و ما را به خودکفائی در صنایع دفاعی و تولید تجهیزات پیشرفته نظامی رساند و از سوی دیگر، حاصل نظام مردم سالاری دینی است که زمینه مشارکت فعّال مردم در تعیین سرنوشت خود را فراهم کرده است. ایرانیان ، با پشتوانه تأسیس پارلمان در 113 سال پیش، در طول چهل سال پس از انقلاب اسلامی، در چهل انتخابات شرکت کرده اند و مسئولان خود را در همه سطوح حاکمیتی، برگزیده اند. سرمایه ایمان دینی، مددکار تکوین نظام حقوقی منسجمی شده است که بر پایه موازین دینی، به نیازهای روز پاسخ می دهد وجامعه را بر پایه قانونمداری – و نه خودکامگی فردی و گروهی – به پیش می برد.

جناب رئیس، سران محترم کشورهای اسلامی؛

امروز، روز تصمیم برای پیشرفت بر پایه وحدت است. ما می توانیم با تکیه بر توانائی های خود و همکاری با یکدیگر، دنیای بهتری برای مردمان خود و امت اسلامی و جامعه بشری بسازیم. کشورهای ما، زمینه های متعددی برای هم افزائی دارند. مهم آن است که بتوانیم با گامهای سنجیده و حساب شده ، از حوزه های فوری تر و آماده تر، آغاز کنیم و زمینه را برای همکاری های گسترده تر فراهم نمائیم.

به نظر ما ، در بخش اقتصادی، حوزه های پنج گانه « گردشگری» ، « تجارت به ویژه در حوزه کالاها و خدمات حلال » ، «فناوری های نوین » ، «همکاری های پولی و بانکی» و « حمل و نقل فرامرزی» ، می تواند موضوع همکاری های نزدیکتر چند جانبه بین کشورهای ما قرار گیرد.

آقای مهاتیر محمد ، از دیرباز، به دنبال ایده احیای « دینار اسلامی» به عنوان پول مشترک بین کشورهای اسلامی بوده اند. به نظر می رسد با پیدائی فناوری جدید بلاک چین، امروز بتوانیم با همکاری بانکهای مرکزی کشورهایمان ، «رمزارز واحد کشورهای اسلامی» را معرّفی کنیم که از مزایای پولهای دیجیتال برخوردار باشد و در عین حال ، از آسیب نوسانات شدید سفته بازانه نیز مصون بماند.

همچنین پیشنهاد می کنم برای حمایت از نوآوری و توسعه در فناوری های نوین، «صندوق سرمایه گذاری مشترک خطرپذیر برای فناوری های نوین» تأسیس شود و همکاری های دانشگاهی و صنعتی در این حوزه را مورد تشویق و پشتیبانی قرار دهد.

پیشنهاد دیگر ، سرمایه گذاری مشترک در چند مگاپروژه فراملّی است که می تواند با بررسی های کارشناسی ، در اجلاس بعدی سران، مورد تصمیم گیری قرار گیرد.

حوزه مهم دیگر در همکاری های مشترک، حوزه فرهنگی و اجتماعی است. ما نیاز جدی داریم که ارتباط بین مردم و فرهیختگان در جوامع یکدیگر را تقویت کنیم. سرمایه اصلی ما ، هویّت غنی فرهنگی مشترک ماست. پیشنهاد می کنیم موضوع طراحی و راه اندازی «شبکه ویژه اینترنت فراملّی» بین کشورهای اسلامی ، در دستور کار ما قرار گیرد و در کنار طرح « موتور جستجوی پیشرفته » و « تأسیس فرارسانه کشورهای اسلامی» بررسی و تصمیم گیری شود.

برای آن که این تأسیس جدید، برخی خلأهای موجود در جهان اسلام را پر کند و راه فائق آمدن مسلمانان بر مشکلات پیش رو را هموار سازد، لازم است روی یک «برنامه عمل» کوتاه مدت و میان مدت توافق کنیم و همچنین سازوکاری برای پایش مستمرّ مسائل و ارائه راه حلّ های واقع بینانه و عملی فراهم نمائیم. باید برای همگان روشن باشد که هدف این حرکت جدید، که می توان آن را « مجمع توسعه اسلامی» ( IDF ) خواند، جز اعتلاء جوامع مسلمان و ارتقاء سطح مشارکت آنان در حرکت جامعه بشری نیست. این حرکت، آرمانهای مشترک همه مسلمانان را دنبال می کند و هرگز علیه مصالح هیچ مسلمان یا جامعه اسلامی حرکت نخواهد کرد. ما می توانیم با همکاری در سازمانهای بین المللی، از حقوق مسلمانان ، به ویژه در فلسطین اشغالی پاسداری کنیم.

خاستگاه ارزشی ما یکی است. خدای ما و دین ما یکی است و آرمانهای ما هم یکسان است. اگر دست در دست هم بنهیم و در راه تحقق آرزوهای مشترک مردمانمان عزم جدی کنیم و گام مؤثر برداریم، خدای قادر هم مددکارمان خواهد بود و پیروزی را نصیبمان خواهد ساخت چون خود فرموده است که « ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم ».

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته .