تاریخ انتشار خبر : ۱۴۰۰/۰۴/۲۸ ۱۴:۴۴:۵۲
مردم بهخاطر مشکلات ناشی از خشکسالی و کمآبی هر چقدر ناراحت باشند، حق دارند
مردم هرچه ناراحت باشند حق دارند چون تا شخصی دامپروری نکرده باشد، تا کشاورزی نکرده باشد، نمیداند یعنی چه! وقتی یک مسئول دامپروری میبیند دام جلوی چشمش غذای کافی ندارد یا حتی گاهی آب بهاندازه کافی در اختیار او نیست، یا درخت باغ او خشک میشود یا محصول کشاورزی او از بین میرود، این فقط بحث مالی نیست که پول و اموال او از دست میرود، این مثل این است که جان او از دست میرود یعنی اینقدر برای او مهم است. این محصولات کشاورزی شبیه فرزندانش هست. این همه نخلستانها، این همه باغها خیلی برای آنها سخت است. این شرایط سخت از لحاظ عاطفی هم هست و تنها مسئله مالی نیست. از لحاظ عاطفی هم در فشار قرار میگیرند.
اولا به مردم عزیز عرض کنم که دولت لحظهای نیست که به فکر مردم نباشد. جایی اگر خشکسالی مردم را در آزار قرار میدهد، جایی اگر زلزله، سیل هست، همه توان خودمان را بهکار میگیریم. گاهی اوقات توان دولت به اندازه خسارتهای مردم نیست و گاهی با تاخیر مواجه میشود. خدمت مردم عزیز عرض میکنم با همه توان در خدمت مردم هستیم. برای دولت واقعا، حس میکنم برای همه وزرا، برای همه مسئولین هیچ فرق نمیکند که هفتههای آخر یا هفته اول است، واقعا هیچ تفاوتی نه برای بنده و نه برای مسئولین دیگر نیست. تا ساعت آخر مسئول هستیم و بار مسئولیت بر دوش ماست و باید تلاش کنیم. ساعتی هم که مسئولیت را تحویل دولت بعد بدهیم، دولت بعد مسئولیت میپذیرد و همه باید دولت بعدی را یاری کنیم چون بدون یاری و کمک مردم کار پیش نمیرود.