در حال بارگذاری ...
اولین مسئله همانطور که اشاره کردم ساختارسازی بود و این ساختار جدید یعنی ستاد ملی مقابله با کرونا با همه کمیتههای فرعی خود و بعد هم با قرارگاه عملیاتی همه در کنار هم قرار گرفت، با کمک همه نیروها و تلاش اینها. در این ستاد ما برخی از قوانین و مقررات را برای رفاه حال مردم، برای کمک به اقشاری که تحت فشار قرار گرفتند تغییراتی دادیم و وامی را اختصاص دادیم، یک یارانه ویژهای را در نظر گرفتیم، وام در اختیار کسبوکارهایی قرار دادیم که در این مدت دچار مشکل شدید شده بودند، وام در اختیار خانوادههایی قرار دادیم که برای اجاره مسکن دچار مشکل شده بودند، همهجا آمدیم و کمکهای لازم در حد توان کشور، این کار را انجام دادیم. اینها همه قانون و مقررات میخواست اینها قوانین لازم را همینجا وضع و تصویب کرد و هر جا یک مقررات دستوپاگیری بود اینجا میآمد و میگفت اینجا شما بناست پول وام را پرداخت کنید، اینجا امحال لازم را انجام میداد و میگفت مثلا اشکال ندارد دو ماه دیگر، پول آب و برق میخواستند پرداخت کنند گفت حالا فعلا در این شرایط میتوانید دو ماه دیگر پرداخت کنید، پول مالیات بود گفتم یعنی همه مهلت دادنهایی که لازم بود، هر جا مراجعه لازم بود گفتند شما مراجعه نکنید و در سایه این دولت الکترونیک و اقتصاد دیجیتال، ظهور و بروز واقعی خودش را پیدا کرد، از قبل هم همه دنبال دولت الکترونیک بودیم، دنبال اقتصاد دانشبنیان بودیم، اما در عین حال در این وانفسای کرونا ضرورت این مسئله برای ما روشنتر شد، یک حرکتی که در این یکسال در دولت الکترونیک شروع شده و در اقتصاد دیجیتال این یکسال قابل قیاس با سالهای قبل نیست با ده سال با دهه قبل هم نیست. یک دهه را مقایسه کنیم در این یکسال یک حرکت بسیار عظیم و بزرگی انجام گرفته است. بخش تولید ما انصافا فداکاری کرد، در همان روزهای خطر در همان روزهایی که مردم دلهره داشتند چه شده، مقصود من در اسفند پارسال هست، تولید ما دست نخورد تمام دستگاههای تولیدی به تولید خودشان ادامه دادند، پروتکلها را مراعات کردند و لذا دیدید خدمات یک لحظه قطع نشد، مثلا برق دو روز قطع شود، آب یک روز قطع شود، گاز سه روز قطع شود اصلا چنین چیزی نبود. با همه این شرایط سخت همه پای کار بودند همه آنهایی که ضرورت داشت مثل مدافعان سلامت که کنار تخت بیمار بودند اینها هم در کارخانه و دستگاههای خودشان، کنار چاههای نفت، وسط دریا همه شبانهروز فعالیت کردند و مردم وقتی یک حادثه رخ میدهد بهتر ملموس میشود. دیدید در زمستانی مثلا چند ساعت چند استان در برق دچار مشکل شدند به دلیلی که نمیخواهم توضیح دهم و تمام شد و ببینید کل تابستان، کل زمستان در فصلهای مختلف با این همه سرمایی که در زمستان داریم قطعی گاز نداریم، کار انجام میگیرد، خدمات، تولید و بحمدالله امروز در نیازمندیهای بهداشتی تقریبا نیاز به بیرون نداریم اگر هم داشتیم معلوم نبود کسی به ما بدهد. دیدید اوایل برای ماسک چه کار کردند و امروز در کشور ما روزانه بیش از ۳۵ میلیون عدد ماسک تولید میشود با قیمت ناچیز هم عرضه میشود مثلا در حدود هزار تومان ماسک در بازار برای مردم عرضه میشود یک کار عظیم و بزرگی در تولید همه شویندهها، مواد ضدعفونی، همه که نیاز بود حتی وسایل بیمارستانی، ونتیلاتورها، نیازمندیهایی که داشتیم همه تلاش و کمک کردند و لذا شاهد یک حرکت بزرگ در شرکتهای دانشبنیان بودیم. شرکتهای دانشبنیان ما یکمرتبه آنچنان اوج گرفت که امروز ۵هزار و ۷۰۰ شرکت دانشبنیان فعالیت میکند. کل شرکتهای دانشبنیان در آغاز دولت یازدهم ۵۵ شرکت بوده، ببینید چه اوجی مخصوصا در این یک سال اخیر اوج گرفت برای اینکه زندگی مردم از طریق دیجیتال و از طریق فضای مجازی بخش بزرگی از آن بتواند انجام بشود و انجام بگیرد. یک عده دعوایی را از اول میخواستند درست کنند بین دین و علم، بین مناسک دینی، پروتکل بهداشتی الحمدالله علما و مراجع ما، مقام معظم رهبری همه این کارهایی که عدهای شروع کرده بودند، فکر میکردند فرصت طلایی برای شکاف و اختلاف پیدا کردند دیدند نه هم ماه رمضان مردم برقرار شد هم قرآن سرگرفتن مردم برقرار شد هم محرم مردم بود هم عبادت بود هم نماز بود هم پروتکل بود و چقدر فضای مجازی و صداوسیما در این زمینه کمک کرد تا مردم از نعمات آن شبها و روزها استفاده کنند در عین حال پروتکلهای بهداشتی را هم بهطور کامل مراعات و اجرا کنند. این دوگانگیها از بین رفت الان ببینید در بخش دانشآموزی و دانشجویی اگر فضای مجازی نبود اگر زیرساختهای فضای مجازی، اگر پهنای باند نبود چه کار میکردند؟ ۱۷ میلیون نفر از شبکه شاد استفاده میکنند.